Thierry van der Weide volgt Piet Hein Debets op als voorzitter van VOWA

De vertrekkende voorzitter kijkt tevreden en met de hem bekende glimlach en humor terug op de afgelopen bijna 10 jaar. “Ik heb veel interessante en buitengewoon boeiende contacten gelegd, heb ook veel erkenning gekregen van de aangesloten verenigingen en de colleges in Waterland. Toen ik destijds het stokje van Frank de Ruijter overnam had de Kamer van Koophandel nog een stevige vinger in de pap in de belangenbehartiging van het regionale bedrijfsleven. Op een moment stopte dat en besloot ik om eerst een rondje te maken langs alle voorzitters van de verenigingen. Ik stelde hen twee vragen: wat wil VOWA zijn en wat wil VOWA bereiken? Daar kwam nagenoeg geen antwoord op. Toen dacht ik: minder dan nu wordt het niet, het kan alleen maar beter. Vervolgens ben ik gewoon aan de slag gegaan”, herinnert Piet Hein zich.

Speerpunten

In een poging om op bovenlokaal niveau iets te bereiken werden drie speerpunten geformuleerd. In willekeurige volgorde waren dat 1. Bereikbaarheid/infrastructuur, 2. Onderwijs en arbeidsmarkt en 3. Toerisme. Als hij aan het einde van zijn voorzitterschap kijkt wat de VOWA heeft betekend, stemt hem dat voldaan. “Wat bereikbaarheid en infrastructuur betreft hebben we aardig wat succesjes bereikt. De herinrichting van de N235 (Jaagweg) en onze bemoeienis bij de N244, al moet ik daar eerlijk bij vertellen dat dit ook kwam door de coöperatieve houding van bouwer Dura Vermeer. Waar ik extra content over ben is dat de onderdoorgang bij Broek in Waterland er gaat komen, al is het de vraag of deze 2- of 4-baans wordt. Eind volgend jaar wordt hier een klap op gegeven”, aldus Debets.

Ook in het hoofdstuk onderwijs en arbeidsmarkt heeft VOWA en met name Piet Hein Debets een aanjagende rol gespeeld. Zoals in het zoeken naar mogelijkheden om de doorstroom van de basis- naar het voortgezet onderwijs beter te laten functioneren. Ook de bezoeken van leraren aan bedrijven, met in het achterhoofd om te weten komen waar leerlingen terecht kunnen voor stage en/of werk. “De bezoeken zijn nog steeds een succes. Ze staan in deze coronaperiode weliswaar stil, maar we hebben er 40 achter de rug. De leraren hadden vooraf geen besef wat voor prachtige bedrijven er hier zijn. En wat voor kansen er liggen voor de leerlingen om hier een stage- en/of werkplek in te vullen.”

Debets is er trots op dat VOWA indirect heeft bijgedragen aan een onderwijstraject waarin sinds kort plaats is ingeruimd voor een Technasium. “Er is een sneeuwbal gaan rollen en dat is voor deze regio een geweldige opsteker.”

Het toerisme staat volgens de vertrekkende preses op de rails. “Dat komt mede door de belangrijke rol die het Bureau Toerisme Laag Holland (BTLH) in de afgelopen 10 jaar heeft gespeeld. Eerst met Mardiek Voorneveld als directeur en sinds dit jaar met Shirley Benoit als haar opvolger. Voortreffelijk, wat die twee met hun team voor elkaar hebben gekregen. De samenwerking tussen de VVV’s en het Bureau Toerisme Laag Holland is steeds beter geworden”, steekt Debets de loftrompet. Saillant genoeg heeft hij de opleving van het toerisme en de rol van BTLH als voorzitter van de Raad van Toezicht van het toeristische bureau nauwlettend in de gaten kunnen houden.

Zoete herinneringen bewaart Piet Hein Debets aan de jaarlijkse bekendmaking van de VOWA-jaarprijs. Uit de winnaars van de verkiezingen van de PRO, IBEV, Beemster Ondernemer, Zeevang Ondernemers en Ondernemend Waterland werd een overall winnaar gekozen. Debets: “Dat waren feestjes. Ik vind het dan ook zo jammer dat er in maart geen uitverkiezing is. Aanvankelijk had dát mijn laatste kunstje geworden, maar helaas gooit Corona roet in het eten.”

Vooruit kijkend weet hij nagenoeg zeker dat voor zijn opvolger een mooie taak in het verschiet ligt. “Thierry is jonger, moet zijn eigen koers varen en denkt ongetwijfeld anders over bepaalde zaken. Dat is alleen maar goed en verschaft de VOWA een frisse blik.”

Tot slot doet hij nog een voorspelling ten aanzien van de toekomst van gemeenten in Noord-Holland Noord. “Over 20 jaar zijn er volgens mij nog vijf gemeenten. De kleinere gemeenten verdwijnen op termijn en dat vind ik een goede zaak. Elk college, hoe klein een gemeente ook is, vindt het belangrijk om een eigen plasje ergens over te doen. Dat werkt in veel gevallen vertragend en dus storend, zeker ook richting de provincie. Er speelt nu teveel sentiment mee. Daarom denk ik dat dit over een aantal jaren voorbij is.”

Thierry van der Weide pakt na deze uitspraak meteen zijn rol. “Ik begrijp dat wel. Het werk bij gemeenten wordt ingewikkelder en dan is het voor kleinere gemeenten steeds moeilijker om dat goed te kunnen doen. Je moet het werk met minder mensen doen. Daardoor is het voor kleinere gemeenten moeilijker om specialisten aan je te binden. En de kans dat iemand die iets heel goed kan, naar een grotere organisatie vertrekt is ook groter. Daar kunnen ze vaak meer verdienen en bij een grotere organisatie zijn dan complexere vraagstukken. Dan kun je dus op een gegeven moment de situatie krijgen dat de maatschappij complexe vragen stelt waar het ambtelijk apparaat met steeds meer moeite antwoorden op kan geven”, meent Van der Weide.

Dienstbaar zijn

Thierry van der Weide heeft inmiddels een redelijk beeld van zijn rol. “Ik wil dienstbaar zijn, alle lijnen open houden en ik ben bereid om heel ver te gaan met zowel mensen als meningen. Sterker nog, vier keer een tweede kans krijgen is voor mij bespreekbaar, maar dan houdt het wel op. Ook ik wil werken met een lijstje met speerpunten. Daarnaast is het goed om regelmatig het net op te halen bij de ondernemersverenigingen en andere stakeholders. En kijken of VOWA daar een rol in kan spelen. Maar verduurzaming, de toepassing van ICT en handjes aan het bed komen aan de orde. Wel met mensen die graag mee willen doen, want dat is een vereiste. Als je namelijk niet lid bent van een ondernemersvereniging, heb je geen recht van spreken en moet je je mond houden. Daar ben ik rechtlijnig in.”

Het is klip en klaar dat de Vereniging Ondernemend Waterland (VOWA) per 1 januari aanstaande een ondernemer pur sang aan het roer krijgt. En daarmee verloochent de in Amsterdam geboren en in Kwadijk opgegroeide Thierry van der Weide zijn afkomst geenszins. “Mijn moeder had een vertaalbureau in Kwadijk en mijn vader was eigenaar van een opleidingsbedrijf in de beveiliging in Amsterdam-Noord. Het bedrijf van mijn vader spon garen door de Heineken-ontvoering. Vanaf dat moment moest Jan en alleman worden beveiligd.”