Nooit meer chillen bij het petit café van Brenda in Purmerend
PURMEREND – Geen dingen doen die anderen ook al doen. Dat was het uitgangspunt van Brenda Bloemkolk toen zij acht jaar geleden op de Koemarkt haar Brenda’s petit café startte. En dat ging haar goed af. Op 20 februari, na een wervelende en zeker emotionele ‘laatste avond knalfuif’ inclusief jamsessie, sloot ze permanent de deur van die oergezellige ‘huiskamer’ op het plein.
Ze wil niet te veel uitweiden over dat moeilijke besluit. “Maar de stressvolle coronajaren en een probleem met de huisbaas hebben er zeker aan bijgedragen”, zegt Brenda. “De huisbaas wilde renoveren waardoor ik weer een paar maanden dicht zou moeten. Dat kon ik er na corona niet bij hebben. En met de huidige economie is het sowieso lastig volhouden. Als je ziet wat nu een broodje kaas moet kosten. Het is zo duur geworden, ergens is er een grens aan wat je ervoor kunt vragen aan je klanten.”
Mooie herinneringen
Aan het bezoek lag het zeker niet. Veel Purmerenders wisten de intieme, relaxte locatie te vinden. De plankjes in de zaak vol brieven, kaarten en kattenbelletjes met bedankjes onderstrepen dat. Brenda: “Ik heb zoveel mooie reacties gehad van mensen door de jaren heen. Het gastenboek en de kaarten van toeristen die hier zijn geweest staan er vol mee. De mensen hebben hier heel veel mooie herinneringen; aan feesten, bruiloften. En natuurlijk de avonden tongen eten via de Vrienden van Purmerend, de bijeenkomsten van Match Events… Er zijn de laatste dagen ook zoveel mensen langs geweest met een bloemetje, om afscheid te nemen. Dat is heel bijzonder.”
Ik wilde iets creëren waar je gewoon neerploft, ook als je alleen bent.
Warme plek
En niet zo gek, gezien haar warme persoonlijkheid. En het onderstreept dat ze duidelijk in haar opzet is geslaagd om een warme plek te creëren voor iedereen. Voor ze haar eigen horecazaak begon ervoer Brenda hoe lastig het is om in je eentje ergens een drankje of kop koffie te doen. “Je voelt je al gauw te veel, alsof je een tafel voor twee bezet houdt. Ik was nooit echt op mijn gemak. Ik wilde iets creëren waar je gewoon neerploft. Ook in je eentje”, vertelt Brenda. “Al is niemand in mijn zaak ooit alleen geweest”, voegt ze er gelijk aan toe. “Want hier kregen ze een warm gevoel van welkom.”
Uniek
Ze koos er bewust voor alleen overdag te openen. “Ontbijt en lunch. Dat had je hier toen nog niet echt. Mensen op het plein verklaarden me ook een beetje voor gek, tot ze zagen hoeveel mensen hier kwamen ontbijten en ze zelf ook ontbijt gingen doen. Dat was wel een beetje die bevestiging dat ik het niet allemaal verkeerd heb bedacht. En als er leveranciers langskwamen met iets, was mijn eerste vraag; heeft iemand anders hier het ook bij je gekocht? Want zo ja, dan hoefde ik het al niet meer”, zegt ze lachend. Brenda’s moest gewoon, net zoals haar eigen flamboyante en zwierige verschijning, uniek zijn.
Huiskamersfeer
Van huis uit is Brenda interieurontwerpster en dat was in haar zaak wel af te zien. De huiskamersfeer is zorgvuldig bij elkaar gezocht. De comfortabele fauteuils, de tafels met allemaal verschillende stoelen, waar niks hetzelfde is. Een heel persoonlijke sfeer. Overal was wel wat te zien, en het interieur vond tijdens haar ‘uitverkoop’ ook gretig aftrek bij haar klanten.
Tekst loopt door onder afbeelding
Persoonlijke, huiskamersfeer bij Brenda’s. (Foto: aangeleverd)
Toch is het wat, de zaak die je zo zorgvuldig al die jaren hebt opgebouwd in een kale ruimte te zien veranderen. De emotie laat Brenda, zo vlak voor het definitieve einde nog niet toe. Ze moet dan ook even nadenken over wat ze het meest gaat missen. “Het feit dat je iets hebt dat van jezelf is”, geeft ze aan. “Waarbij alles wat je doet ook voor jezelf is. Dat geeft een zekere mate van vrijheid. Mijn man Khaled vond het ook geweldig om hier te zijn, hij had nog allemaal plannen. Zijn beroemde griesmeelcake zal zeker ook gemist worden door de vaste klanten. Net als de geweldige muziekavonden. Die waren altijd een feestje. Ik denk ook omdat het voor mensen voelde alsof ze bij iemand thuis waren.”
Tekst loopt door onder afbeelding
Het knusse terras. (Foto: aangeleverd)
En dan het knusse, gezellige terras... “Eigenlijk zal ik gewoon het hier zijn missen”, zegt Brenda uiteindelijk. “Ik heb hier zoveel mensen ontmoet. Ik was soms gewoon de moeder van de Koemarkt”, lacht ze. “Vreemde vogels kwamen hier langs. Maar ieder was op zijn gemak en welkom. Ik ben erg goed in mensen een hartelijk welkom geven.”
Voor de sluiting stapte Brenda al in een nieuw avontuur in de thuiszorg. En ook daar zal haar creatieve balletje zeker de juiste kant weer uitrollen, positief en open als ze is. Terwijl veel Koemarkt-bezoekers dan nog op zoek zijn naar hun nieuwe ‘huiskamer’.
