Coronastaartjes

Tenminste dat hopen we, want als we één ding hebben geleerd de laatste anderhalf jaar is dat het met dit virus alle kanten op kan. Maar stel dat het ‘normale’ leven na 1 november volledig kan worden hervat. Behalve de slachtoffers die het virus heeft gemaakt, de schade die het toebracht aan ondernemers en bedrijven, zeker in bepaalde sectoren, en het vaccin in ons lichaam, hebben we om ons heen voorlopig nog genoeg dat aan de coronacrisis herinnert.  


Op de dag dat dit voorwoord is geschreven, 21 augustus, vonden er in het hele land betogingen plaats van festivalorganisatoren, artiesten, evenementenlocaties en -bouwers tegen de coronamaatregelen. The short end of the stick, daar is niets tegenin te brengen meer. Op de dagelijkse wandeling door het Leeghwaterpark zag onze redacteur een week lang onder de handen van velen, een geweldig en keurig omhekt festivalterrein groeien. Om het op de vrijdagavond ongebruikt en verlaten te zien achterblijven: Electronic Picnic was een paar uur voor de start gecanceld. 


Het Reuring Festival ging nog wel door, op afstand aan een tafel waarvandaan je met een QR-code, wat best wel handig was en hopelijk een blijverdje, je drankje kon bestellen, en met artiesten als kleine kinderen zo blij dat ze zelfs voor dat handjevol mensen weer hun ding konden doen. De evenementenbranche en clubs zien nog steeds alles onder hun handen uiteenvallen, en verdienen voorlopig onze solidariteit.


Het grootste deel van het gewone leven heeft inmiddels wel weer een aanvang genomen. Maar toch. Het begrip ‘opschalen’ vanuit een gesloten wereld, zorgt voor problemen. Het pluspuntje van minder werkloosheid wordt teniet gedaan door de vele openstaande vacatures, in de bouw, de retail maar met name ook in de horeca. Sectoren waarvan het personeel tijdens de crisis zijn heil elders heeft gezocht.


En voor wie zit te wachten op de nieuwe auto: helaas. Verschillende grote automerken hebben hun productie flink moeten terugschroeven dan wel tijdelijk stopgezet bij gebrek aan computerchips.  Opschaalproblemen zijn er ook in de bouwmaterialen waar de huidige schaarste in staal, (bewerkt) hout, etc. zorg voor flinke prijsstijgingen. En er is een tekort aan houtvezel voor papier en karton, maar dat komt weer door de spectaculaire groei van het aantal webshops en online aankopen. Om elk artikel moet namelijk een doos. Een groei overigens die natuurlijk ook zijn sporen heeft nagelaten in de retail en de winkelstraten.


Maar voor we nu allemaal depressief worden: er zijn lichtpuntjes en mooie ontwikkelingen. CPB meldt dat Nederland sterker uit de coronacrisis komt dan verwacht met een groei dit jaar van 4%. En de retail mag het nog lastig hebben: aan de Purmerendse binnenstad wordt in ieder geval hard gewerkt om deze als een aantrekkelijk winkelgebied te behouden en te versterken, met een goede mix van winkels en horeca en met oog voor bereikbaarheid en parkeren.


En zoals we al eerder meldden in dit magazine: de stilte in en beperkingen van de crisis hebben ook gezorgd voor mooie initiatieven, nieuwe plannen, solidariteit (#kooplokaal en #waarikwoon) en mooie nieuwe samenwerkingen tussen ondernemers. Zoals PRO aangeeft in haar column: vooruitkijken, flexibel zijn en vooral doorzetten: dat tekent de echte ondernemer. En daardoor is bijvoorbeeld Margreet, zoals u in dit magazine kunt lezen, niet de chef-kok geworden in het op te zetten restaurant van haar en haar man, maar een toegewijd chocolatier waarin ze uiteindelijk haar roeping heeft gevonden.


Meer positieve verhalen waar we best blij van kunnen worden leest u hierna. 


Veel leesplezier!


De redactie: Nelleke Vogel en John Bontje