André Konijn draagt Electro 2000 over aan Rudy van Baarsen
Algemeen“Het duurt een x-aantal jaren voor je een bedrijf hebt opgebouwd, maar ook een x-aantal jaren voor je het weer hebt afgebouwd”, aldus André Konijn. Het zat er dus al jaren aan te komen, maar nu, met het 40-jarig jubileum van Electro 2000 installatietechniek in Middenbeemster, droeg hij dan toch echt het stokje over aan Rudy van Baarsen. In 2006 al werd Rudy, die er inmiddels ruim een kwart eeuw werkt, mede-eigenaar, sinds1 januari 2023 doet hij het alleen, al zal André nog wel ’s de sleutel in het slot steken.
De overname is jarenlang en geleidelijk voorbereid. Rudy stapt in een gespreid bedje waaraan hij zelf keihard heeft meegewerkt. Electro 2000 heeft negen man in dienst en onderscheidt zich waar het gaat om duurzame toepassingen. Haantje de voorste, dat zit er al decennia in. “De meeste bedrijven wachten op wat er op hun pad komt en gaan er dan achteraan. Wij zoeken het zelf op.” Dus was het bedrijf de eerste die een paal sloeg op bedrijventerrein Bamestra, nog steeds het huidige onderkomen, de eerste die in de zonnepanelen dook, de eerste in Beemster met elektrische auto’s, in elektrische laadpalen, en nu ook sinds kort in de opslagaccu’s.
Ik besloot minder naar buiten te gaan en me meer te focussen op kantoor.
Het roer om
André komt uit het boerenleven, maar zijn vader vond dat hij beter iets anders kon gaan doen. “Toen ben ik maar stroomboer geworden”, lacht hij. Veertig jaar geleden nam hij de failliete onderneming over van zijn voormalige werkgever. Hij startte alleen op, zonder personeel. Maar toen hij kort daarop een ongeluk kreeg waardoor hij uit de running was nam hij de eerste monteur in dienst. “Punt was wel: ik was zelf vooral een werker, totaal geen kantoormens. Daardoor werkte ik hard maar verdiende er weinig aan.” Bizar genoeg was er een zwaar ongeluk nodig voor een ommekeer. In 1990 liet André bijna het leven bij een ernstig auto-ongeluk en lag hij drie maanden in het ziekenhuis. “In zekere zin was dit de omslag. Ik lag daar maar te denken en ik zag dat het op deze weg niet zou lukken. Dus ik besloot minder naar buiten te gaan en me meer te focussen op kantoor. Onderhandelen bij de inkoop, berekeningen maken etc. Na dat ongeluk ben ik eigenlijk pas geld gaan verdienen.” Vanaf die tijd zat de groei erin, geholpen ook door de economie en de passie voor duurzame ontwikkelingen. Om uiteindelijk toch iets heel moois door te geven.
Duurzaam verder
In dat duurzame zal ook Rudy de weg vervolgen. “Daarin willen we vooraan in de rij blijven staan”, geeft hij aan. “We hebben enorm veel kennis opgebouwd en hebben inmiddels op elke vraag van de klant een antwoord. Vandaag zijn de accu’s prominent maar morgen komt er vast weer iets nieuws waar wij op inspringen en wat we ons eigen maken. En ik hoop natuurlijk deze ploeg te behouden, qua omvang is het meer dan goed zo. Je bent nog overal bij betrokken en hebt zelf overzicht.” Het echte ‘veldwerk’ zal hij wel gaan missen, hij zal meer tijd doorbrengen op kantoor. Want ‘ dat elektrische werk is toch wel het mooiste. Ik stond vanmorgen ook nog een verdeler om te bouwen. Maar ook binnen zijn er leuke taken.” Hij krijgt daarbij hulp van zijn vrouw Claire die, net als Lydia deed, de vrouw van André, een paar dagen op het kantoor werkt.
Het gaat ook om gunnen. De meesten gaan voor het geld, maar dat maakt een mens niet gelukkig.
Goed gevoel
En André? Nu hij eindelijk die knoop heeft doorgehakt en zijn ‘kindje’ loslaat dat hij vier decennia terug startte in de ouderlijke boerderij in Noordbeemster, gaat hij genieten van zijn boerderij in de Beemster, zijn perenboomgaard en de sport. En heeft hij volkomen vrede met de manier waarop hij afscheid van zijn bedrijf heeft genomen. “Ik kon het in 2000 al verkopen, maar ja, ik dacht, mijn personeel dan? Toen kwam Rudy langs die aangaf voor zichzelf te willen beginnen, en dat voelde al veel beter. Dus ik stelde voor dat hij dat hier zou doen. Hij heeft zich gaandeweg ingekocht, hij hoefde er niet voor naar de bank. Het gaat ook om gunnen. De meesten gaan voor het geld, maar dat maakt een mens niet gelukkig. Als afscheidscadeau kreeg ik van Rudy een fantastisch mooie avond met diner, compleet met alle kinderen en het personeel. Dat is pas rijkdom.”